یک مرحله مهم در هر پروژه بازسازی، صاف کردن دیوارها به کمال است. فونداسیون باید قبل از رنگ آمیزی، استفاده از کاغذ دیواری یا اعمال تزئینات عالی باشد. این کاربرد گچ است. این یک ماده سازگار است که در صورت استفاده صحیح می تواند سطوح ناهموار و ناهموار را به یک بوم عالی تبدیل کند.
حتی برای افرادی که با بهبود خانه آشنا نیستند، گچ کاری با رویکرد صحیح کاملاً قابل کنترل است. همه چیز به صبور بودن، داشتن ابزار مناسب و درک فرآیند برمی گردد. گچ کاری صحیح دیوارها نه تنها ظاهر آنها را بهبود می بخشد، بلکه به آنها دوام می بخشد، بنابراین آنها برای سال های آینده فوق العاده به نظر می رسند.
ما در این پست به تمام پایه ها، از آماده سازی تا آخرین لمس، برای تراز دیوار گچی خواهیم پرداخت. این مراحل به شما در دستیابی به نتایجی که حرفه ای به نظر می رسند، کمک می کنند، چه در حال انجام یک تعمیر کوچک یا یک بازسازی کامل اتاق باشید.
- کدام گچ برای تسطیح دیوارها بهتر است
- گچ بر پایه سیمان
- جوانب مثبت
- منفی
- گچ بر پایه گچ
- جوانب مثبت
- معایب
- ابزار و وسایل لازم برای کار
- آماده سازی سطح برای تسطیح
- تهیه ملات گچ
- روش های تسطیح سطح کار
- فن آوری تسطیح دیوارها با استفاده از چراغ
- ویدیو در مورد موضوع
- چگونه دیوارها را با دستان خود گچ کاری کنید
- تراز صحیح دیوارها قبل از رنگ آمیزی یا کاغذ دیواری
- 5 روش برای تسطیح دیوارها با گچ / گچ سیمانی روی دیوار و سقف.
کدام گچ برای تسطیح دیوارها بهتر است
امروزه برای تسطیح دیوارهای ناهموار از موارد زیر استفاده می کنند:
- گچ بر پایه سیمان.
- خاک رس.
- مخلوط گچ تخته گچ.
ملات های سیمانی که حاوی ماسه درشت هستند بیشترین کاربرد را دارند. برای تراز کردن سطح کار خشن، این بهترین انتخاب است. برای تکمیل آن باید ماسه ریز را به مخلوط اضافه کنید.
توجه: اگر از مخلوط پایه سیمانی استفاده می کنید، باید بدانید که بتونه کاری روی دیوارها ضروری است.
شما تصمیم می گیرید که از کدام گچ برای تسطیح دیوارها استفاده کنید. دانستن ویژگی های هر مخلوط و ترتیبی که کار باید انجام شود بسیار مهم است.
چیدمان دیوار گچی راهی ساده و کارآمد برای دستیابی به سطوح صاف و یکنواخت است، چه در حال رنگ آمیزی اتاق باشید و چه فقط آن را بهتر به نظر میرسانید. این تکنیک علاوه بر پوشاندن عیوب به تقویت ساختار دیوار کمک می کند. هرکسی میتواند با روشها و وسایل صحیح به نتایج حرفهای دست یابد، و آن را به گزینهای مناسب هم برای تعمیرکاران مبتدی و هم برای تعمیرکاران باتجربه تبدیل میکند.
گچ بر پایه سیمان
گچ، ماده ای بر پایه سیمان که برای تراز کردن دیوارها استفاده می شود، دارای مزایا و معایبی است.
جوانب مثبت
- قیمت قابل قبول محصول.
- عمر طولانی.
- امکان انتخاب نسبت های لازم و تهیه آنها.
- کار با مخلوط سیمان نیاز به دانش خاصی و آماده سازی طولانی ندارد.
- هنگامی که آهک به محلول اضافه می شود، پلاستیک تر می شود و خاصیت ضد باکتریایی پیدا می کند.
منفی
- استفاده از یک لایه ضخیم توصیه نمی شود: می تواند از سطح جدا شود.
- کار با سیمان بلانک نیاز به تلاش فیزیکی زیادی دارد.
- عملاً با بتن "دوستانه" نیست: چسبندگی ضعیف.
- زمان زیادی برای خشک شدن یک لایه لازم است.
گچ بر پایه گچ
در حالی که اشکالاتی وجود دارد، تراز کردن دیوارها با گچ گچ را می توان بهترین انتخاب در نظر گرفت.
جوانب مثبت
- جذب رطوبت: گچ تنفس می کند. اگر رطوبت بیش از حد وجود داشته باشد، مخلوط کار آن را جذب می کند. هنگامی که هوای اتاق خشک است، ماده کار رطوبت را آزاد می کند.
- موضوع زیست محیطی. از آنجایی که گچ یک ماده طبیعی است، هیچ گونه انتشار مضر در جو منتشر نمی شود.
- ویژگی های مثبت شامل خواص عایق حرارتی خوب مخلوط است.
- در کار، مخلوط مبتنی بر گچ به مقدار کم استفاده می شود. با وزنهای کاملاً مساوی محصول مورد نظر، کمتر از محصول سیمانی مصرف میشود. در نتیجه، سطح پوشش داده شده با مواد گچ چندین برابر بزرگتر خواهد بود.
معایب
- هزینه بالای مواد.
- مخلوط به سرعت سفت می شود. بنابراین لازم است با سرعت بیشتری کار کرد.
ابزار و وسایل لازم برای کار
تراز گچ بر روی دیوارها مستلزم استفاده از ابزارهای تخصصی مانند:
- برای اعمال پرایمر استفاده از غلتک ضروری است.
- کاردک.
- ماله و / یا نیمه / ماله.
- ظرفی با نازل برای پاشش آب هنگام تزریق سطح کار.
- از مواد، خود مخلوط گچ.
- یک ظرف پهن برای مخلوط کردن. ترجیحا یک ظرف پلاستیکی.
- میکسر (دریل با نازل).
هنگام گچ کاری دیوارها به پیچ های خودکار، چراغ های روشنایی و منبع آب نیاز است.
آماده سازی سطح برای تسطیح
ابتدا پایه را آماده می کنیم. گچ قدیمی، بقایای رنگ، لکه ها و کاغذ دیواری همگی باید در طول عمل پاک شوند. هنگام برداشتن لایه قدیمی می توانید از چکش، اسکنه پهن، کاردک و مته چکشی با اسکنه برای برداشتن برآمدگی ها استفاده کنید.
هنگام کار بسیار مراقب باشید تا به سیم کشی آسیب نرسانید. پس از آن، شما باید دیوارها را اندازه گیری کنید. برای اندازه گیری های افقی به سطح ساختمان یا بند ناف نیاز دارید. برای بررسی عمودی دیوار از خط شاقول استفاده می شود. کارشناسان توصیه می کنند اگر حداکثر اختلاف کمتر از 30 میلی متر باشد، روش بعدی را انجام دهید.
پرایمر مرحله زیر آماده سازی است. گچ انتخابی انتخاب آن را تعیین می کند. به شدت توصیه می شود که دستورالعمل های استفاده از پرایمر را دنبال کنید. چسبندگی مواد از سازه های مختلف هنگام پر کردن دیوارها قبل از گچ کاری بهبود می یابد. می توان از سمپاش ها برای استفاده استفاده کرد یا سطح را می توان با برس یا غلتک درمان کرد. توصیه می شود سطح را دو بار درمان کنید زیرا به سرعت جذب می شود.
در مرحله بعد، چراغ ها – عناصر پشتیبانی – در یک صفحه مرتب شده اند. چوب یک گزینه است، اما رطوبت می تواند باعث تاب برداشتن آن شود و سطحی ناهموار باقی بگذارد. به عنوان چراغ، از ملات یا عناصر پیش ساخته فلزی T شکل که در فروشگاه های لوازم ساختمانی موجود است استفاده کنید.
تهیه ملات گچ
برای تسطیح دیوارها برای گچ کاری باید ملات را آماده کنید.
یک سطل از مخلوط خشک پر شده و با آب پر می شود تا رقیق شود. بسته بندی شامل پیشنهاداتی برای نسبت عناصر و همچنین دستورالعمل های آماده سازی است.
شما به یک میکسر ساختمانی برای مخلوط کردن کامل و یک سطل پلاستیکی برای این روش نیاز دارید. توصیه می شود که روش اختلاط را با مکث های کوتاه چندین بار تکرار کنید.
روش های تسطیح سطح کار
پس از اتمام آماده سازی، دیوارها باید گچ کاری شوند. همانطور که قبلاً آموختیم مخلوط های خشک به دو دسته تقسیم می شوند: سیمان و گچ.
اولی بهتر است در مناطق نشیمن برای کار استفاده شود، و دومی در اتاق هایی که گهگاهی یا مداوم رطوبت را تجربه می کنند. سرویس بهداشتی، آشپزخانه و حمام اتاق کار هستند.
مخلوط کاری – که قبلاً در مورد آن صحبت کردیم – آماده می شود و سپس روی سطح دیوار اعمال می شود. برای این کار از دو کفگیر استفاده می شود. محلول را روی یک کاردک بزرگ بمالید و از یک کاردک باریک به طول حدود 10 تا 15 سانتی متر استفاده کنید تا مخلوط سطح کار را بپوشاند. چند لایه گچ اعمال می شود. برای تسطیح تدریجی دیوارهای منحنی باید از گچ استفاده کرد. سوئیچینگ بین نواحی مختلف سطح.
هنگامی که سطح صاف شد، محلول خشک شده باید زبر باشد. این برای روش بتونه کاری بعدی، که بی نظمی های کوچک (تا 15 میلی متر) را از بین می برد، ضروری است.
سطح صاف است و به دلیل استفاده از بخش کوچکی که در پرکننده وجود دارد، به راحتی ماسه می شود. برای این فرآیند از رنده و/یا کاغذ سنباده ریز دانه استفاده می شود.
اگر میخواهید در نهایت دیوارها را رنگ کنید، بتونه تکمیلی باید قبل از استفاده از رنگ روی دیوارها اعمال شود. ضخامت لایه تکمیلی باید بین یک تا دو میلی متر باشد. سپس می توانید شروع به کار کنید.
فن آوری تسطیح دیوارها با استفاده از چراغ
Beacon ها ابزار مفیدی برای پردازش مناطق وسیع و بی نظمی های قابل توجه هستند. بیکن ها معمولاً روی سیمان یا گچ نصب می شوند. تکنولوژی اینجاست:
- علامت گذاری روی دیوار انجام می شود. خطوط باید از سقف تا پایه دیوار به صورت عمودی بروند. در 100 سانتی متر قدم بردارید. مهم است که روی طول قانون تمرکز کنید.
- نوارهای یکدست فولادی را که در لبه های آن پیچ ها (بالا – پایین) پیچ می شود، بردارید و یک بند ناف بین آنها کشیده می شود.
- ابتدا دو پروفیل بیرونی ثابت می شوند
- سپس لت های دیگر در امتداد بند ناف کوبیده می شوند.
مخلوط مطابق با دستورالعمل های ارائه شده توسط سازنده ساخته شده است. در نتیجه، باید یک محلول چسبناک با پلاستیسیته خوب به دست آورد.
حیاتی! هنگامی که یک مخلوط با کیفیت بالا تهیه می کنید، باید بدون توده باشد.
محلول از پایین به بالا بین دو بیکن نصب شده پرتاب می شود. یک قانون برای انجام تراز استفاده می شود. در صورت یافتن نقص، مخلوط اضافی اعمال می شود. حذف بیکن اولین گام برای تزریق و سنگ زنی است.
رویکرد دیگری که می خواهم در مورد آن بحث کنم، رویکرد بدون چراغ است که با استثنائات بسیار کمی اعمال می شود.
درک این نکته ضروری است که ایجاد یک سطح کاملاً صاف و بدون چراغ امکان پذیر نیست.
اگر قصد دارید بعداً کاغذ دیواری را روی دیوارها اعمال کنید، این روش مؤثر است. مراحل انجام شده به شرح زیر است:
- یک پروفیل صاف (راه آهن یا قانون) روی سطح اعمال می شود. علائم نقص ایجاد می شود.
- برآمدگی ها برداشته می شوند.
- در جاهایی که فرورفتگی وجود دارد محلولی اضافه می شود که باید فوراً تراز شود.
- در مرحله بعد، کل سطح صاف می شود.
من می خواهم به این نکته اشاره کنم که تسطیح مناطق کوچک استفاده خوبی از روشی است که توضیح داده شد.
مرحله | توضیحات |
1. آماده سازی | سطح دیوار را تمیز کنید، گرد و غبار و ذرات سست را حذف کنید. |
2. پرایمینگ | برای اطمینان از چسبندگی بهتر گچ، یک پرایمر بزنید. |
3. مخلوط کردن گچ | مخلوط گچ را طبق دستورالعمل سازنده آماده کنید. |
4. اعمال بیس کت | یک لایه نازک از گچ را به عنوان پوشش پایه پهن کنید تا نواحی ناهموار را صاف کنید. |
5. تسطیح | برای تراز کردن گچ از یک صافی استفاده کنید و هر نقطه پایینی را پر کنید. |
6. خشک کردن | قبل از اعمال لایه نهایی اجازه دهید لایه پایه خشک شود. |
7. کت نهایی | یک لایه نهایی صاف از گچ را برای پرداخت صیقلی اعمال کنید. |
8. سنباده زدن | پس از خشک شدن گچ، سطح را سنباده بزنید تا به نتیجه ای صاف برسید. |
تراز دیوار گچی یک راه حل قابل اجرا است که سطح صاف و همواری را فراهم می کند که برای نقاشی یا کاغذ دیواری ایده آل است. این تکنیک آزمایش شده و واقعی می تواند ظاهر و طول عمر دیوارهای شما را به ویژه در خانه های قدیمی که سطوح ممکن است ناهموار یا آسیب دیده باشند، بسیار افزایش دهد.
حتی اگر کمی صبر و مهارت لازم باشد، هم افراد حرفه ای و هم افراد حرفه ای می توانند این فرآیند را کامل کنند. برای اطمینان از اینکه محصول نهایی هم سطح و هم از نظر زیبایی دلپذیر است، مهم است که برای هر مرحله وقت بگذارید، از اعمال لایه های پایه گرفته تا اضافه کردن کارهای نهایی.
به یاد داشته باشید که ظاهر نهایی دیوارهای شما مستقیماً تحت تأثیر کالیبر کار گچ کاری شما قرار می گیرد. مزایای دراز مدت سرمایه گذاری در مواد با کیفیت بالا و احتیاط در هنگام استفاده از آنها شامل دیوارهایی است که نه تنها فوق العاده به نظر می رسند بلکه دوام نیز دارند.